اشاره[1]:

آغاز بحث دربارۀ NEET همواره با پرداختن به واقعیت‌‌های اقتصادی-اجتماعی صورت می‌‌گیرد و معمولاً هم از واژگانی مانند طبقه، زیرطبقه، طبقۀ خطرناک و مفاهیمی از این دست استفاده می‌‌شود؛ این که NEETها جوانانی بیکار هستند و آموزش ندیده‌‌اند و به تحصیلات اشتغال ندارند. این مشکلات البته همیشه به اشکال مختلف وجود داشته است و نمی‌‌توان صرفاً بر اساس آنها قضاوتی را دربارۀ زمان شکل‌‌گیری پدیدۀ NEET ترتیب داد. با این وجود، مسألۀ بیکاری برای مثال در دهه‌‌های 1970 و80 با بیکاری که امروز وجود دارد، از جنبه‌‌های مختلف متفاوت است. پاسخ به پرسش‌‌هایی از قبیل این که چرا بخشی از جوانان بیکار هستند یا چرا بخشی از جوانان به تحصیلات اشتغال ندارند، در هر برهۀ زمانی می‌‌تواند متفاوت باشد. حتی فراتر از آن، تعریف کار و بیکاری هم می‌‌تواند در مقاطع مختلف متفاوت باشد. این موضوع نشان می‌‌دهد که نمی‌‌توان پدیده‌‌های اجتماعی را صرفاً با فرمول‌‌ها و اعداد تحلیل کرد. کاری که «پیرسون» سعی کرد در تحقیقاتش با توضیح معنای متفاوتی از کنترل اجتماعی و میزان وابستگی آن به شیوه‌‌های شکل‌‌گیری مفاهیم در ذهن افراد جامعه نشان دهد.  

[1] ایدۀ اصلی این یادداشت برگرفته است از مقالۀ « آن سوی NEET؛ مخاطرات، ایدئولوژی و عدالت اجتماعی» نوشتۀ جیمز آویس است که در نشریۀ SAGE، سری ششم، شماره اول، 2014 منتشر شده و به صورت تلخیص و به همراه اضافاتی منتشر می‌‌شود.