مقدمه

آن تعداد از جمعیت جوانان که نه کار می‌کنند، نه محصلند و نه مهارتی می‌آموزند (که به جمعیتNEET ‌ها معروف هستند) یک نماگر نسبتاً جدید را تعریف می‌کند که رسانه و سازمان‌های بین‌المللی توجه روزافزونی به آن نشان می‌دهند. شهرت مفهوم  NEETبه ظرفیت فرضی‌اش برای پرداختن به مجموعة وسیعی از آسیب‌پذیری‌های در میان جوانان، اشاره به مسائل بیکاری، ترک تحصیل زودهنگام و ناامیدی از بازار کار مرتبط است. این‌ها همه مسائلی هستند که توجه بیشتری را ایجاب می‌کنند زیرا به خصوص در اقتصادهای پیشرفته، جوانان همچنان با عواقب بحران اقتصادی درگیر هستند.

 این نماگر ناشناخته که در اوایل دهة 2000 هدفش تمرکز بر مسئلة تحرک تحصیل نوجوانان بود، به قدری اهمیت کسب کرده است که بعد از سال 2015 به عنوان تنها نماگر مختص جوانان برای هدف هشتم از مجموعه اهداف توسعة پایدار مطرح شده که عبارت است از: «فراهم آوردن رشد اقتصادی پایدار، فراگیر و مداوم؛ اشتغال مولد و کار مناسب برای تمام مردم.» در هدف هشتم دو چشم‌انداز برای جوانان تعریف شده است:

1-  فراهم شدن اشتغال مولد و کار مناسب برای تمام مردان و زنان، از جمله جوانان و افراد دارای معلولیت تا سال 2030.

2- کاهش پایدار تعداد جوانانی که کار می‌کنند، نه محصلند و نه آموزشی می‌بینند (یا همانNEET ‌ها).

نظر مؤلف این است که درصد جمعیتNEET ها نشانگری است که به طور گسترده مورد بدفهمی قرار گرفته و در نتیجه بد تفسیر شده است. نقدی که در ادامه می‌خوانیم قصد دارد به برخی از بدفهمی‌ها اشاره کند تا این نماگر به جای پرداختن به چیزی که نمی‌سنجد، به چیزی بپردازد که واقعاً اندازه می‌گیرد.

چطور جمعیت NEET ‌ها را محاسبه می‌کنیم؟

برخلاف بیکاری یا اشتغال، معیاری بین‌المللی برای تعریفNEET ‌ها وجود ندارد. همین امر به خودی خود می‌تواند کار مشاوران بین‌المللی کشورهایی که در برنامة جدید اهداف توسعة پایدار قرار دارند با مشکل مواجه کند. یورواستت[1]، آی‌ال‌او[2] و دیگر سازمان‌های بین‌المللی، این تعریف را برای درصد جمعیتNEET ‌ها برگزیده‌اند: «درصدی از جمعیت یک گروه سنی و جنسیتی خاص که شاغل نیستند، تحصیل نمی‌کنند و آموزشی هم نمی‌بینند.»

[1] Eurostat

[2] ILO