مطالعات نشان داده است که هر چقدر افراد زمان بیشتری را در وضعیت NEET بگذرانند، این دوران بر سلامت جسمی و روحی آنها تاثیرات مخربتری دارد و احتمال بیکاری، دستمزد پایین یا کیفیت نازل کار در آینده افزایش مییابد
ترجمۀ تحلیلیِ گزارش NEET: Young people Not in Education, Employment or Training
اندرو پاول؛ کتابخانۀ مجلس عوام بریتانیا؛ 7 جولای 2021
دانش آموخته سیاستگذاری عمومی
بریتانیا یکی از کشورهایی است که بازخوانی سیاستگذاری اجتماعی ناظر بر گروه NEET در آن اهمیت بسیاری دارد. واژۀ NEET برای اولین بار در سال 1999 در این کشور مطرح شد. دولت بریتانیا در آن هنگام در حال تغییر سیاستهای کمک هزینۀ بیکاری بود و قصد داشت تا با مطالعۀ این گروه از جوانان و تخمین میزان مشکلات و عواملی که موجب آسیبپذیری آنها میشدند بتواند اقدامات سیاستی لازم را برای مواجهه با این پدیدۀ اجتماعی طراحی کند. دولت بریتانیا مشاهده کرده بود که ترکتحصیل زودهنگام در این کشور افزایش یافته و الگوی خطی گذار از مدرسه به کار پیچیده و طولانی شده است؛ و لذا به دنبال بررسی و تبیین این تغییر و تحولات در جامعۀ بریتانیا بود. از نگاه سیاستگذاران بریتانیایی، نوجوانان به دلیل حساسیت بالای دورۀ نوجوانی از حیث تغییر و تحولات روحی- جسمی و تطبیق اجتماعی (جامعهپذیری)، در سطح آسیبپذیری بالا هستند و در صورت مشغول نشدن به تحصیل یا کار، در معرض خطرات و ناهنجاریهای اجتماعی فراوان هستند. بالتبع چنین هدفگذاریای در بریتانیا میتوانست تعابیری را در رسانههای این کشور (نظیر BBC) از NEET به عنوان جوانان ناراحت و سرکش، منزوی، تنبل، دارای مشکلات روحی و رفتاری و… به دنبال داشته باشد. هر چند مطالعات بعدی نشان داد که چنین تعبیری کاملاً غلط و بیجا است و غیبت NEETهای بریتانیایی از نهادهای اصلی یعنی نظامهای آموزشی، مهارتی و اشتغال این کشور معمولاً انتخاب شخصی آنها نیست. در طول این سالها، نظام حکمرانی بریتانیا تجارب زیادی در این زمینه کسب کرد که بازخوانی آنها در طراحی سیاستهای NEET در ایران میتواند راهگشا باشد. متن حاضر ترجمۀ یکی از جدیدترین اسناد سیاستی تهیهشده در مجلس عوام بریتانیا در حوزۀ NEET است.
برای مطالعه ادامه این مطلب باید آن را خریداری کنید
سبد خرید شما در حال حاضر خالی است.