اشاره: شب یک مسیر و یک قصۀ پر فراز و فرود است. قصۀ شب اما تنها یک صورت ندارد. به همان میزان که با درد و فقدان سرپناه و مشکلاتی که بعضا لاینحل می‌نماید، عجین است، سری هم در زندگی‌هایی دارد که صاحبانشان از میزان لذت دعا می‌کنند تا صبح دیرتر طلوع کند. حتما بی‌شمار خوانده، دیده یا شنیده‌ایم که صاحبان زندگی‌های متنعم چطور تفریح می‌کنند اما احتمالا کمتر پیش آمده است تا این افراد و زندگی‎شان را از دریچۀ نگاه کسانی که زندگی‌ و شغل‌شان یکی از استوانه‌های شکل‌گرفتن لذت‌های شبانۀ زندگی‌های برخوردار است، ببینیم. آنچه در ادامه می‌آید، دو روایت از دو دی‌جی مهمانی‌های شبانۀ کسانی است که شب‌ها تا صبح را به قول خود دی‌جی‌ها مشغول «کوبیدن» اند. یک مرد و یک زن که شغل‌شان با شب و تفریحات آن گره خورده و حالا قرار است برای ما زندگی خودشان و صاحبان مهمانی‌های بزرگ شبانه را روایت کنند.

روایت اول

مشخصات:

نام: سعید

سن: 28 سال

وضعیت خانوادگی: مجرد و زندگی تنها

شغل: دی جی پارتی به مدت 4 سال

دوست داشتم اول راجع به اینکه چرا این شغل را انتخاب کردم توضیح دهم. خب، یک زمانی تمام زندگی ما کنکور بود. بعد از کنکور و واردشدنم به دانشگاه احساس کردم که خیلی اتفاق خاصی در انتظارم نیست و از درس و دانشگاه و رشته‌ام زده شدم. از رشته‌ام هم چندان پولی درنمی‌آمد. یکی از دوستانم همان زمان دی‌جی بود، یک بار گفت برای آخر هفته با من به مهمانی بیا. رفتم و خوشم آمد و به‌عنوان دی‌جی از مهمانی‌هایی شروع کردم که سبک بود. روزهای اول خیلی اذیت می‌شدم، احساس افسردگی می‌کردم که چه زندگی‌های خوبی وجود دارند، ولی دیگر عادت کردم.

• مهمانی سایکو

مهمانی‌ها معمولاً چند مدل است؛ مهمانی‌هایی مثل سایکو و تکنو به خصوص در جنوب شهر تهران بسیار زیاد است. این شکل از مهمانی یک‌جوری تلاش برای شبیه‌شدن مهمانی‌ها به فستیوال‌های خارجی است و تازه از ساعت یک شب شروع می‌شود و معمولاً با موزیک بالا و مصرف بالای چند مدل جنس و مواد مثل شیشه، ال‌اس‌دی، گل و قرص اکس همراه است. فضای مهمانی هم این‌طوری است که یک جمعیت حدوداً دویست‌نفری روی یک باکس باهم مشغول کوبیدن‌ و رقصیدن هستند. بیشتر کسانی هم که در این مدل مهمانی‌ها هستند، به نظر من خیلی کمبود دارند. کسی که کمبود نداشته باشد، این امکان را دارد تا بهترین تفریح و لذت را بدون دردسر در ویلای خودش تجربه کند. مهمانی سایکو برای آدم‌هایی است که انگار افسرده‌اند و دنبال این هستند تا با یک خرج کم، خودشان را خالی کنند و نهایتاً با صرف حدوداً دویست تا سیصد هزار تومان می‌خواهند لذت ببرند. باز همین مهمانی را هم بچه‌پول‌دارها می‌توانند اختصاصی، بدون دردسر، باکیفیت‌تر و نهایتاً با بیست نفر هم برگزار کنند، اما بالاخره مدل مهمانی‌های سایکو عموماً همین است که تعداد زیادی آدم با یک مقداری هزینه می‌خواهند عشق و حال کنند.

کلاً طبقات بالا راحت‌تر مهمانی برگزار می‌کنند. مهمانی‌های طبقات بالا در ویلاهای خوب، در کویر و جنگل و باکیفیت است؛ اما مهمانی‌های سایکو برای طبقات پایین‌تر معمولاً این‌طوری است که دویست نفر آدم در یک فضایی اندازۀ یک اتاقک خوش می‌گذرانند. معمولاً مهمانی هم این‌طوری برگزار می‌شود که ده تا پانزده نفر که به یوزر معروف‌اند، تعدادی آدم جمع می‌کنند، از آن‌ها پول ورودی می‌گیرند و مهمانی را ترتیب می‌دهند و سود هم می‌کنند. حتی مهمانی‌های خوب طبقات بالا هم ورودی دارند؛ مثلاً یک مهمانی بود که ورودی دومیلیون‌تومانی هم داشت.